คนญี่ปุ่นพูดน้อยแต่มักให้เดาใจเอง ชอบพูดอ้อมๆ
หลายๆคนคงเคยได้ยินคำพูดที่ว่าใจสื่อถึงใจกันมาบ้าง ถ้าเป็นคนไทยด้วยกันยังไงก็เข้าใจกันได้ง่าย
แม่หญิงเองชอบดูซีรีย์ญี่ปุ่นมากแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจกับวัฒนธรรมของญี่ปุ่นมากนัก จนมาวันนึงเมื่อค้นพบว่า
ตัวเองชอบเรียนภาษาอังกฤษและภาษาญี่ปุ่นมาก เลยเป็นจุดเปลี่ยนเส้นทางชีวิตให้เลือกเข้าเรียนคณะ
มนุษยศาสตร์ มีเพื่อนคนญี่ปุ่นที่เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน เลยทำให้ซึบซับความเป็นญี่ปุ่นโดยไม่รู้ตัว
ตอนเด็กๆที่บ้านชอบบอกว่าแม่หญิง คิดไม่เหมือนคนอื่นเค้า
อ้าว ผิดอีกที่คิดต่างจากชาวบ้าน 💭
พอได้มีโอกาสทำงานในบริษัทญี่ปุ่น
ยิ่งรู้สึกได้ว่า คนญี่ปุ่นเค้าไม่ค่อยพูดมากความซึ่งบางเรื่องถ้าไม่พูดก็พอเข้าใจได้
แต่เรื่องที่ชอบให้เอาไปคิดเองนี่สิ บอกตรงๆเลยว่าไม่สามารถเดาใจได้ทุกเรื่อง เพราะสภาพแวดล้อม
การอบรมเลี้ยงดู ประสบการณ์ชีวิตที่แตกต่างกัน ทำให้มีอิทธิพลต่อการคิด
ตัดสินใจเรื่องราวต่างๆ แตกต่างกันไปด้วย
อย่างเวลาที่แม่หญิงถามนายญี่ปุ่นว่า
ชอบทานเค้กหรือจะรับของว่างอะไร
มักจะได้คำตอบว่า
อะไรก็ได้ที่คนไทยชอบกิน
อืม คิดในใจ
ถ้าเสริฟไปแล้วไม่ชอบก็เสียของล่ะ จะเดาใจก็ไม่รู้ได้ว่าชอบอะไร
ชอบให้ลูกน้องใช้ความคิดที่หาคำตอบเดาใจได้ยากจังหน่อ😏
ในที่ประชุมก็เหมือนกัน บอกให้แปลเอกสารเตรียมไว้พอถามว่าสรุปประชุมครั้งก่อนรวมด้วยไหม
ก็ได้คำตอบมาว่าไม่ต้อง
พอเข้าที่ประชุมจริงๆดันจำเป็นต้องใช้เอกสารฉบับนั้น บางทีก็แอบงง ว่า
ทำไมไม่พูดตรงๆจะได้ทำงานให้ถูกใจนาย😭
นี่แหละ
ที่เค้าว่ากันว่า คนญี่ปุ่นชอบพูดอ้อมค้อม มักให้คนรอบข้างคิดคาดเดาไปเอง แต่พอทำออกมาแล้วไม่โดนใจ
เป็นสาเหตุทำให้เกิดความเข้าใจผิด เสียเวลามาคิด และมาทำใหม่ จากเรื่องเล็กๆกลายเป็นเรื่องใหญ่ได้เหมือนกัน
ถึงอย่างไรก็ดี ในสังคมญี่ปุ่นที่แม่หญิงสัมผัสได้คือ ยังไงคนญี่ปุ่นก็พูดอ้อมๆถึงแม้จะพยายามคะยั้นคะยอให้เค้าพูดออกมาตรงๆก็ตาม
เหมือนคำในภาษาญี่ปุ่นที่พูดว่า 以心伝心 อ่านว่า อิชินเดนชิน
แปลว่า การที่ใจสื่อถึงกันโดยที่ไม่ต้องพูดอธิบายใดๆเลยก็ตาม
No comments:
Post a Comment